Over het huis

Naast het Sophia Kinderziekenhuis staat een groot gebouw. Het gebouw dat eruit ziet als een schip, is het Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam.

Dagelijks rijden er vele mensen bij ons langs, zich niet realiserend wat er binnen de muren van het Huis afspeelt. Dat hoeft ook niet, liever niet zelfs want dat betekent namelijk dat u geen zieke kinderen heeft of kent. Een groot geluk. Helaas zijn er veel ouders die wel een ziek kindje hebben en in sommige gevallen zelfs ernstig zieke kinderen.

Neemt u bijvoorbeeld het verhaal van Jan en Lianne,

Jan en Lianne uit Middelburg zijn na jaren proberen eindelijk zwanger geraakt. De zwangerschap verliep spoedig tot aan week 26. Opeens krijgt Lianne weeën. Gelukkig is Jan zo alert om direct 112 te bellen. De ambulance komt en de broeder ziet dat mevrouw al behoorlijk wat ontsluiting heeft en brengt het paar direct naar het ziekenhuis. Mevrouw bevalt van een meisje. Enorm klein en zij heeft ook moeite met ademhalen. De artsen die zich zorgen maken over de kleine meid besluiten te bellen met het Sophia Kinderziekenhuis. De neonatologen aldaar zijn gespecialiseerd in vroeggeboortes en geven aan dat zij het meisje graag bij hen in het Sophia zien en opnemen. Een couveuse wordt geregeld en gezien de kritieke toestand moet het meisje met politiebegeleiding naar Rotterdam gebracht worden.

Moeder gaat met de ambulance mee en vader volgt met zijn eigen auto.

Eenmaal in het Sophia wordt het meisje in een speciale couveuse gelegd. Allerlei draden worden aangesloten en de monitoren beginnen langzaam allerlei piepjes af te geven. De dokters lopen af en aan en dan na een twee spannende uren waar onzekerheid heerst vertellen de artsen hen dat het goed gaat komen. Wel moet de kleine dame minimaal tot aan de 40 weken in het Sophia blijven en wellicht moet zij nog aan haar longen geopereerd worden. Opgelucht valt moeder in de armen van vader, het komt goed. En dan opeens…. Maar ik wil bij mijn dochter blijven en ik wil bij mijn man zijn. Hoe gaan wij dat doen? Wij wonen helemaal in Middelburg en dit kan niet. Er ontstaat paniek bij de jonge ouders. Gelukkig kan de verpleegkundige hen geruststellen. Het Ronald McDonald Huis ligt om de hoek. Na een telefoontje naar het Huis kan zij de ouders vertellen dat zij van harte welkom zijn.

De ouders worden in het Huis onthaalt door een gastvrije vrijwilligster. Bij een kop warme chocolademelk mogen zij hun verhaal doen. De vrijwilligster biedt hen een zakdoek aan en als zij allebei hun verhaal kwijt zijn, schrijft zij hen in. Na een rondleiding door het Huis waar de ouders de fietsenstalling zien zodat zij op de fiets boodschappen kunnen doen, twee geweldig mooie huiskamers en een enorm grote keuken zien worden zij naar hun kamer gebracht. Lekkere bedden, een kadootje vanuit het Huis, een warm woord van de manager en een pakketje voor onder de douche, staan klaar.

Jan en Lianne verblijven uiteindelijk inderdaad tot aan week 39 in het ziekenhuis. De kleine meid, ondertussen Janile genaamd groeit goed. Haar longen hoefden uiteindelijk niet geopereerd te worden. Wel kreeg zij veel medicatie en met name in de eerste tien weken groeide zij niet snel genoeg. Steeds kreeg zij koorts maar ze bleef vechten.

In de periode dat Jan en Lianne in het Huis verbleven zijn zij zich er echt thuis gaan voelen. Zij konden hun vrienden en familie ontvangen, er was altijd iemand die naar hun verhaal wilde luisteren. Vrijwilligers stonden altijd voor hen klaar en hechte vriendschappen zijn gesloten met andere ouders.

Wekelijks werden er massages en kappersbehandelingen gesponsord en zij raakten niet uitgepraat over de kookgroepen die elke keer weer de meest heerlijke maaltijden voor de gasten maakten.

Hun berichtje in het gastenboek zei genoeg,

“Dank lieve vrijwilligers en alle betrokkenen, zonder jullie hadden wij het niet gered. Jullie Huis voelt als een echt Thuis. We gaan jullie nog missen!”


Het verhaal zoals u hierboven heeft kunnen lezen is een fictief verhaal maar wel representatief voor de verhalen van gasten die in het Huis verblijven. Sommige ouders verblijven een nacht bij ons, anderen een week, maar ook velen zoals Jan en Lianne weken en maanden. Vele ouders wonen ook enorm ver weg en hebben niet de mogelijkheid heen en weer te reizen. Daarbij de stress dat je niet dichtbij je zieke kind kan zijn….

Zoals we al eerder aangegeven hebben, u als lid van de BBC maakt het de ouders mogelijk dichtbij te zijn en om DE nachtzoen aan hun kindje te geven.

Wilt u meer informatie over het Huis?
Kijk eens op www.ronaldmcdonaldhuisrotterdam.nl of neem contact op met de manager, Natasja Jongenotter. Zij geeft u graag eens een rondleiding. U kunt haar mailen op: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

U kunt ook kijken op www.geefeennachtzoen.nl

Mamascreen produceerde een intrigerende film voor het Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam. De film toont de diversiteit aan sponsoren en laat zien dat je geen directeur van een groot bedrijf hoeft te zijn om sponsor te worden; iedereen kan op zijn eigen manier iets betekenen voor een ziek kind en zijn ouders.

Benieuwd? klik HIER

De ouders worden in het Huis onthaalt door een gastvrije vrijwilligster. Bij een kop warme chocolademelk mogen zij hun verhaal doen. De vrijwilligster biedt hen een zakdoek aan en als zij allebei hun verhaal kwijt zijn, schrijft zij hen in. Na een rondleiding door het Huis waar de ouders de fietsenstalling zien zodat zij op de fiets boodschappen kunnen doen, twee geweldig mooie huiskamers en een enorm grote keuken zien worden zij naar hun kamer gebracht. Lekkere bedden, een kadootje vanuit het Huis, een warm woord van de manager en een pakketje voor onder de douche, staan klaar.